beestenboel.

Zoals iedereen wel weet, is het hier een beestenbende. Dit huishouden is uitgerust met twee schildpadden, een onbekend aantal goudvissen, een konijn, vier katten en twee honden.
Erg gezellig, druk en soms wat rommelig.

Mensen die bij mij in de buurt wonen, herkennen het beeld. De hondjes worden uitgelaten en altijd loopt er minimaal een kat mee. Meestal Rode Boris. Dikke Kaat zit midden op het pad en laat zich door iedereen aaien en kroelen. Ootje en Toetsie rommelen wat in de buurt, vangen een muisje en houden alles in de gaten. Er komt geen beest meer bij! Tenminste dat was het idee.
We hebben echter een aanlopertje. Een naam hebben we nog niet voor hem of haar en zolang het beest buiten blijft, is er niks aan de hand.

Sinds een week of twee hangt er aan mijn schuur een groot spinnenweb. Niet zo bijzonder natuurlijk, want het struikgewas hangt er vol mee. De bewoner is groot: een ongeveer twee centimeter grote kruisspin en dat is alleen het lijf. Hij is ook bijzonder: er missen een paar poten of in ieder geval wat stukken ervan.
Hij zit zo mooi op zijn plekje, net buiten het bereik van opdringerige kattenpootjes en in een vliegroute van allerlei mugjes en vliegjes. Zijn voorraad slaat hij op onder het overstekende randje van de schuur.
Af en toe wappert zijn web stuk en wordt er ijverig gewerkt aan de renovatie.

Van het weekend was er commotie, onrust op het web! Een vreemde spin wilde aan webjepik doen. Onze spin werd woest, werd nog groter dan normaal en kromde het lijf, waardoor het leek of hij een grote angstaanjagende kaak had. Fascinerend!
Ik moet eerlijk bekennnen dat ik niet zo van de spinnen ben, vind ze een beetje eng door de hoeveelheid poten.
Maar van deze jongen ben ik gecharmeerd. Gecharmeerd van zijn vasthoudendheid, zijn sierlijke lompheid en omdat hij er altijd zit.
Hij mag dus blijven.
Ik denk dat ik toch wel een naam weet: Ik noem hem SPIN.