vrijdag 11 januari 2013

Beep beep

Nadat ik heel lang in mijn goede oude trouwe Volvo had gereden, heb ik besloten dat het tijd werd om hem in te ruilen voor een wat jeugdiger en kleiner exemplaar.
Nu worden de kinders wel groter, maar hoeven we per vakantie niet meer een berg speelgoed mee te nemen. Tenslotte past hun amusement in een broekzak en heet het ipod en mobiele telefoon.  Ook de hondjes zijn draagbaar en passen in een klein hoekje.

Er waren wel enkele eisen waar de auto aan moest voldoen: Airco en Automaat!
Nu is een auto met airco niet zo ingewikkeld, maar een leuke automaat.....
Er zijn er genoeg, maar dan weer net TE klein.
En zo kwam ik eind vorig jaar terecht bij een dealer in Wateringen. Daar stond een vijf jaar oude Mitsubishi Colt en na een kort proefritje besloot ik dat we wel bij elkaar pasten. De achterbank kan in delen verschoven en ingeklapt worden en ja: de zitting kan ook omhoog.
De lange kinderstelten kunnen er ook in.'

Er ging een weekje over heen. Tenslotte moest er betaald worden, de nodige administratieve handelingen uitgevoerd en de auto moest een apk krijgen. En toen was het zover: maandag 7 januari reed ik voor de allerlaatste keer met de leeggehaalde volvo naar Wateringen. Een raar idee, want hij was een vast onderdeel van ons bestaan geworden.
Na een kopje koffie en een snelle workshop "Hoe werkt deze auto" reed ik richting Maassluis. Ik was blij en de auto reed super.
Tot ik van de snelweg afkwam en af moest remmen. Hortend en bonkend reed ik verder. Alsof ik voor de allereerste keer in mijn leven achter het stuur plaats nam. Trillend stopte ik bij een bushalte. Even diep ademhalen en daarna hobbelend verder.
Bij thuiskomst maar even de garage gebeld, ik mocht het autootje afleveren bij de mitsubishi dealer in Maassluis. En daar werd de motor nagekeken, aan een computer gezet en gereset. Eind van de middag kon ik hem weer halen.
En wat doe je als je een nieuwe auto hebt? Dan ga je er een stukje in rijden. En daar gingen we, Judith en ik. Rondje door Maassluis en dan toch ook even de snelweg op. Neeeeeee, NIET de snelweg...
Bij het verlaten van de snelweg sloeg de motor af en bij het opnieuw starten, begon er een lampje te branden: het motorcontrolelampje...

Dinsdagochtend om acht uur stond de auto weer bij de garage. (^$#^#%$^$%* = heel lelijk woord)

Dus ik bel de dealer. Ja zei de verkoper, "da's wel vervelend, maar ik ga overleggen en ik bel in de loop van de dag terug."
Nu wist ik dat de filiaalmanager van de ene garage contact had met de filiaalmanager van de andere, maar vind ik het fijn om ook een beetje op de hoogte gehouden te worden. En ik hoorde dus helemaal niets...

De volgende morgen mocht ie weer gehaald worden, bij het verlaten van de parkeerplaats begon het lampje weer te branden. Wat ik ermee deed, was de vraag.
Ik rijd er in zet de versnellingspook in de automaatstand en dan gaat het lampje branden. Bij de garage ging ook een lampje brandje, want zij hadden de auto getest in de schakelstand....

De aap was uit de mouw: het lag niet aan de motor, het lag aan de versnelling... Tof!

Maar ja ik had het gehad, was erg verdrietig en bovenal had ik erg de behoefte om te slaan.
Samen met Jennifer stelde ik een mail op:


Goedemorgen,

Afgelopen maandag heb ik bij jullie de mitsubishi colt met kenteken 40-xt-rt
opgehaald en mijn oude auto bij jullie ingeleverd.

Bij het verlaten van de snelweg begon de auto te horten en bonkerig te rijden.
Daarna heb ik contact opgenomen en ben door Pieter teruggebeld met de mededeling
dat de auto naar Fivan in Maassluis kon voor een controle.  Daar is de motor
opnieuw aan de computer gezet en gecontroleerd. Eind van de middag heb ik
de auto opgehaald en er 's avonds een rondje mee gereden. Daarbij ging het
motorcontrole lampje geel branden. Dinsdagmorgen heb ik de auto bij de Fivan
weer neergezet en zij hebben contact gehad met jullie. 

Ik heb je gistermorgen opgebeld en het verhaal uitgelegd. Je meldde dat je niks gemerkt had met het rijden naar de benzinepomp. Dat is nog geen 300meter!
Verder heb ik niks meer van jullie vernomen. 

Vanmorgen ben ik door Theo gebeld, ik kon de auto weer halen.Bij het wegrijden in de automaat stand, begon weer het controlelampje te branden en sloeg de motor af.
De auto staat weer bij de garage.

Begrijperlijkerwijze is mijn blijdschap en over mijn nieuwe auto geheel verdwenen, zie ik dat er 250km mee gereden is, waarvan ik er zelf 30! heb afgelegd.
Tevens vertrouw ik deze auto niet, zit sinds maandag zonder vervoer en heb
medische afspraken af moeten zeggen. Ik verwacht dat jullie met een voorstel
komen om deze situatie op te lossen. 

Ik ben heel blij met de medewerking van de Fivan garage en zeer teleurgesteld
in jullie.

Met vriendelijke groet, 
Marjet Hamel


Daar verwacht je dan toch wel een reactie op, per ommegaande. Niets van dit alles, dus de mail nog maar een keer verzonden. Nu naar het hoofdkantoor.
Een half uur later belde de verkoper. Dat het vervelend was, maar dat hij het ook niet zo wist omdat hij de auto verder niet gezien had (niet mijn fout) en dat het niet zo werkte in "de sales" om te bellen als er niks te melden valt. En toen ging het lampje bij mij even uit...
#$@^$#@ Ik werkte al in de "sales"toen dat nog gewoon verkoop heette en meneer de salesman nog in zijn mama's buik rond zwom...  GRRRRRR
Ziedend heb ik opgehangen.

En toen was het donderdag, was ik 72 uur in het bezit van een nieuwe auto, die het niet deed en wist ik niet waar ik aan toe was.
En toen belde Pieter, de filiaalmanager, die zijn excuses aanbood, die het allemaal ging regelen. En die dat ook deed. Die vertelde mij dat er een nieuwe! versnellingsbak in de auto moest en dat ook ging gebeuren. En dat ze de volgende dag ervoor zouden zorgen dat er een Kia Picanto bij mij voor de deur gezet zou worden. Voor de leen, gelukkig, want een kia picanto is een snoezige auto voor hele kleine mensjes met echt hele korte beentjes. Een uur nadat deze auto op mijn werk was afgeleverd, belde Theo. De auto deed het, was echt helemaal in orde en oke! en ik kon de auto's om half zes omwisselen.

Hieperdepiep hoera! Hij doet het weer, de dealer heeft er geen cent aan verdiend, maar das niet mijn probleem.
Ik heb een auto, ben er de snelweg mee opgeweest en ook weer er zonder kleerscheuren afgereden.
Eindelijk na 100 uur had ik eindelijk mijn auto! Nu ga ik voor vele vele uren rijplezier!