Chutzpah

Chutzpah is a Yiddish word meaning gall, brazen nerve, effrontery, sheer guts plus arrogance;

It's Yiddish and, as Leo Rosten writes, no other word and no other language can do it justice.

This example is better than 1,000 words...


THE ESSENCE OF CHUTZPAH...

A little old lady sold pretzels on a street corner for 25 cents each..

Every day a young man would leave his office building at lunch time, and as he passed the pretzel stand, he would leave her a quarter, but never take a pretzel.

And this went on for more than 3 years.

The two of them never spoke.

One day, as the young man passed the old lady's stand and left his quarter as usual, the pretzel lady spoke to him.

Without blinking an eye she said:
"They're 35 cents now."

Lente 2010

                                                  

Vandaag is de lente begonnen! En dus werd het hoog tijd om de violen die al anderhalve week op de tuintafel staan te planten. Het is gelukt, achter staat het tuintje er weer netjes bij. Nu wachten op een ochtendzonnetje en dan doe ik de voorkant (2 vierkante meter) ook even. Maar ik heb zo'n hekel aan tuinieren, zo'n vreselijke rothekel! Ik weet me redelijk schoon te houden, geen zand op de foute plekken(haar, decolleté) totdat ik het handschepje wil schoonmaken: ik struikel en het zand zit in mijn haar, achter mijn bril en die dikke regenworm, die ik nog even bij de buren in de tuin wilde gooien, nestelt zich comfortabel in mijn decolleté! GATVERDARRIE!
Maar goed het leed is geleden het beest is inmiddels door een van de katten genuttigd en als ik zo de hondjes heb uitgelaten, schenk ik een portje in en ga ik van mijn gezellig geplante viooltjes genieten. Weet ik weer waarom ik ze geplant heb: om mijn glaasje op tafel te kunnen zetten!

Heimwee

Had vanmorgen vroeg zo'n heimwee naar vroegûh. Toen de meisjes van dertien nog gewoon meisjes van vijf waren. Zag een stukje K3 met allemaal kleine blije meisjes met als enige zorg op dat moment: Ken ik de tekst wel en ik hoop dat het nog heel lang duurt!
Zag Judith en Isabelle weer staan met hun shirtjes en oogschaduw in Scheveningen bij het Circustheater. Stralend en kakelend van spanning.

Nu loopt er een weerbarstige puber door mijn huis, die hele andere zorgen heeft en ze echt niet altijd meer wil delen.
Omdat het uit is met d'r vriendje en ze haar telefoon in moet leveren.
Omdat ze vandaag haar Ipod weer terug krijgt.
Omdat ze een wandelend vat hormonen is en daar eigenlijk geen raad mee weet.
Maar het is ook een puber die heerlijk in een deuk ligt, die even lekker tegen je aan kruipt en die het gelukkig ook gezellig vindt om nog steeds iets leuks met haar moeder te doen.
Vorige week had ik er moeite mee, want die overgang van puber naar superpuber lijkt wel te gebeuren terwijl ze slaapt. Het spreekwoordelijke blad van een boom.
Ik weet heus wel dat ze niet altijd dat meisje van vijf blijft, maar soms, heel soms, verlang ik er toch een beetje naar terug..