Herfst

Vandaag is het 31 augustus, volgens de kalender nog volop zomer. Maar morgen begint de meteorologische herfst. Dat klinkt bijzonder ingewikkeld, maar is het eigenlijk helemaal niet.
Volgens het KNMI, toch wel onze grootste raadgever op weergebied, is een andere naam voor meteorologisch klimatologisch en dat is al iets duidelijker.

Er was ooit in Duitsland, in 1780, een weerinstituut die deze seizoenen indeelde. De winter begint volgens hen dan ook op 1 december.
Best duidelijk en waarom houden we ons daar dan niet aan.
Heeft dat dan te maken met onze opvatting dat het allemaal met de zon en de maan te maken heeft?
En dat we alles willen kunnen beredeneren. De zon schijnt anders op de aarde dan in een ander deel van het jaar en daardoor is het in de zomer langer licht dan in de winter. De herfst die wij aanhouden heet de daarom ook de astronomische herfst. Gebaseerd op zon, maan en sterren.
Grappig is wel dat, overal ter wereld de eerste dag van de herfst en de eerste dag van de lente even lang duren.

Dat ook wereldwijd de seizoenen niet gelijk lopen, is misschien niet algemeen bekend: als op het Noordelijk Halfrond de herfst begint, begint op het Zuidelijk Halfrond de lente.
Begrijpen we meteen de mensen beter die in de winter naar zuiderlijker oorden verdwijnen.
Overwinteren heet dat dan. Volgens mij is een betere term "doorzomeren".

Zet ik nog even op een rijtje (mede dankzij wikipedia) wat voor leuks er allemaal te doen is in de herfst.
We kunnen prachtige wandelingen maken door het bos en over de hei.
Op 11 november kunnen de kinderen Sint Maarten lopen.
De zaterdag na Sint Maarten komt Sinterklaas in Nederland aan.
Op 14 november is Jeppe jarig.
En we vieren op vijf december de verjaardag van Sinterklaas.
We mogen weer heerlijk onze warme truien aan. Bij de verwarming zitten en heerlijk speculaas bakken. Alhoewel dat laatste ook best al op 31 augustus kan.

Er is in Nederland en Belgie bedacht, dat de wisseling van de seizoenen altijd op de eenentwintgste plaats vindt. Bij de herfst gaat het officieel niet op. De herfst is tot nu toe nog nooit op 21 september begonnen en tot 2020 zal dat ook nooit gebeuren. de herfst begint heel officieel en heel astronomisch op 23 september, alleen snoepen wij er een paar daagjes bij.

Please cross the line if...

Bij de KRO zenden ze het programma "Over de Streep" uit. Het concept is Amerikaans en heet  daar "Challenge Day". Het doel is om tieners zich bewuster te maken van hun omgeving, van hun klasgenoten en van hun problemen.
Problemen die je vaak niet ziet.

Op een middelbare school lopen jongeren rond met een heel leven achter de facade, die ze zichzelf hebben opgelegd.
Jongeren, die altijd heel vrolijk, sociaal en populair zijn, kunnen een heel ander leven thuis hebben. Zo zijn er jongeren, die uit een gezin komen, waar alcohol en drugs tussen de hagelslag en pindakaas op de ontbijttafel staan. Jongeren die door hun klasgenoten als kinderlijk worden beschouwd, blijken thuis de taak van vader en moeder op zich te nemen.
Ik heb respect voor die jongeren en kan me verbazen over het feit, dat zulke jonge mensen al met zoveel geweld, verdriet en tegenslagen te maken hebben.

Nadat er gesprekken zijn geweest, een paar leerlingen er uit zijn gepikt en ze hun verhaal apart tegen Arie Boomsma hebben mogen vertellen, begint de officiele "Challenge Day".
De leeerlingen staan, met een aantal leraren en hulpverleners in een grote hal. In het midden is een streep. De Amerikaanse begeleider geeft vragen. Iedereen is doodstil.
"Please cross the line if....."
Er lopen een aantal mensen naar de andere kant van de lijn. De rest toont respect door hun hand op te steken.
Er wordt gehuild, met verbazing gekeken en gekroeld. Een enkele keer steekt er maar eén iemand over.
Op de vraag: "Please cross the line if you've ever had the chance of being a child.", blijven er toch nog altijd een paar staan. Dat hoort toch niet??

Ook is er ook altijd de vraag: "Please cross the line if you come from a broken home."
Altijd denk ik dan: "Bij deze vraag steken mijn kinderen over!"
Bij de laatste aflevering, die ik met Judith keek, kwam deze vraag ook weer. Ineens klinkt er een stemmetje: "Mam, als ze dit bij mij op school zouden doen, steek ik bij deze vraag NIET over."
Ik snap het niet, wij zijn al tien jaar gescheiden, dus ja ze komt uit een gebroken gezin.
Judith weet dat , maar verklaart zich nader: "Als ik denk aan een gebroken gezin, denk ik aan ruzies en aan ouders die niet bij elkaar in de buurt kunnen komen. Jullie zijn dan wel gescheiden, maar jullie kunnen nog steeds met elkaar overweg!"

Ik ben er even stil van en moet dan huilen, van ontroering en van geluk.
We doen het dus goed als gescheiden ouders. En eigenlijk ben ik daar best wel trots op!

beestenboel.

Zoals iedereen wel weet, is het hier een beestenbende. Dit huishouden is uitgerust met twee schildpadden, een onbekend aantal goudvissen, een konijn, vier katten en twee honden.
Erg gezellig, druk en soms wat rommelig.

Mensen die bij mij in de buurt wonen, herkennen het beeld. De hondjes worden uitgelaten en altijd loopt er minimaal een kat mee. Meestal Rode Boris. Dikke Kaat zit midden op het pad en laat zich door iedereen aaien en kroelen. Ootje en Toetsie rommelen wat in de buurt, vangen een muisje en houden alles in de gaten. Er komt geen beest meer bij! Tenminste dat was het idee.
We hebben echter een aanlopertje. Een naam hebben we nog niet voor hem of haar en zolang het beest buiten blijft, is er niks aan de hand.

Sinds een week of twee hangt er aan mijn schuur een groot spinnenweb. Niet zo bijzonder natuurlijk, want het struikgewas hangt er vol mee. De bewoner is groot: een ongeveer twee centimeter grote kruisspin en dat is alleen het lijf. Hij is ook bijzonder: er missen een paar poten of in ieder geval wat stukken ervan.
Hij zit zo mooi op zijn plekje, net buiten het bereik van opdringerige kattenpootjes en in een vliegroute van allerlei mugjes en vliegjes. Zijn voorraad slaat hij op onder het overstekende randje van de schuur.
Af en toe wappert zijn web stuk en wordt er ijverig gewerkt aan de renovatie.

Van het weekend was er commotie, onrust op het web! Een vreemde spin wilde aan webjepik doen. Onze spin werd woest, werd nog groter dan normaal en kromde het lijf, waardoor het leek of hij een grote angstaanjagende kaak had. Fascinerend!
Ik moet eerlijk bekennnen dat ik niet zo van de spinnen ben, vind ze een beetje eng door de hoeveelheid poten.
Maar van deze jongen ben ik gecharmeerd. Gecharmeerd van zijn vasthoudendheid, zijn sierlijke lompheid en omdat hij er altijd zit.
Hij mag dus blijven.
Ik denk dat ik toch wel een naam weet: Ik noem hem SPIN.

Soms zit het mee, maar soms ook niet...

Soms heb je van die dagen, iedereen kent ze! Het zit gewoon even niet mee.
Je wordt wakker, staat op en absoluut niets wijst erop dat er iets zwarts boven je hoofd hangt.

Ik had dat dus! Na twee nachten slecht slapen (door een daas gestoken met een megareactie, te warm, te druk in je hoofd) eindelijk heerlijk geslapen. Blij wakker, vol gezonde spanning. Tenslotte was het gisteren de dag van de vloer- en raambedekking. Weer een stapje verder in de afwerking van de kamer...

Het ging voorspoedig! De vloer is prachtig, de plissée gordijnen zijn beeldschoon. De kasten konden naar beneden! Dat gebeurde om half acht! Helaas had mijn "mooie" kast besloten een kink in de kabel te knallen. Er viel een deur uit... raampje stuk, scharnieren kapot en een stukje deur eraf.
 Een dozijn hele nare woorden bleven keurig in mijn mond. Tenslotte was ik niet alleen. En iedereen keek net zo perplex als ik...
De deur ligt op de kast, het ruitje is opgeveegd en moet nog weg.
Toen ik alleen was, heb ik wel alle lelijke woorden er uit gegooid. Moest even en luchtte op.
Ik ga dus nu op zoek naar een meubelmaker, die dit kan maken. Netjes en goedkoop.

Vandaag was een nieuwe dag, dus nieuwe kansen. Zo mis als gisteren ging, kon het tenslotte niet meer gaan. Toch??

Het ging goed vandaag, werken was gezellig. We hebben gelachen, ik heb niet gesnoept. Het was wel erg warm, maar ook dat was met een heleboel ventilators best te doen.
Om half zes moest er nog eten gehaald worden. Even twijfelen tussen een salade en een pizza. De pizza won.
Jammer, want als ik de salade had genomen, had ik gewoon gegeten. Het tijdklokje van mijn oven deed het niet, maar verder brandden alle lampjes. Jammer dat dat gezichtsbedrog was. De oven werd niet erg warm.
Dan kan je veel doen, ik heb de stroom eraf gehaald en dat werkte. De oven werd heerlijk heet, het tijdklokje werkte weer! Pizza erin en dan gaat de telefoon.
 Mijn moeder, die had ook zo'n dag: Vriezer kapot, alles ontdooid. Gore stinkzooi. En terwijl ik een luisterend oor biedt en ook mijn hart uit mag storten, vergeet ik mijn pizza. Hij werd erg bruin, tegen het zwarte aan. Weer wat lelijke woorden en gelukkig had ik nog meloen. Ook lekker.
Het was weer zo'n dag, heb besloten vandaag geen actieve dingen meer te doen. Ik geloof dat ik gek word, als er weer wat stuk gaat.

Bedankt voor jullie lezend oog, rest mij nog om te zeggen: