Het schattige houten wiegje was reden tot janken, terwijl ze in het enorme babybed gewoon ging slapen. Het wassen in de emmer ("geweldig vinden baby's dat" zei de kraamhulp nog) was de start van een nieuwe brulpartij, terwijl het reguliere babybad, of liever nog het grote bad zalig was.
En zo ontwikkelde ze door de jaren heen haar "ik heb ruimte nodig" gevoel.
Samen in een twee persoonsbed? Ik heb het nog even geprobeerd in mei, maar na een arm in m'n gezicht, een voet in m'n rug en de mededeling dat ik niet zoveel ruimte in moest nemen, terwijl ik me krampachtig vast hield aan de bedrand, heb ik met Jeppe geruild.
Dat ik niet zoals de ouders in de coolbluereclame (http://youtu.be/UncG58_hlz0) of zoals de ouders in de film Failure to Launch (http://youtu.be/W5eADSOAwE4) hulpmiddelen en hulptroepen in hoefde te schakelen wist ik echt wel van te voren.
Maar toen ze besloot dat ze binnenkort wel op kamers wilde in Den Haag, had ik niet gedacht dat ze met binnenkort, binnen een maand bedoelde....
Ze keek op internet, belde met iemand, ging kijken en een week later had ze de sleutel in handen. Huh.....
Haar kamer is 4 bij 3, met een klein erkertje. Het huis deelt ze met drie andere studenten. Het staat in een gewone woonwijk, met gewone mensen. Op de hoek woont een ouder echtpaar. Die hebben beloofd op haar te letten....
Er werd geverfd. Er werd een laminaatvloertje gelegd. De bij de Ikea gekochte meubels werden in elkaar gezet en toen was het af.
Vandaag is ze bezig geweest met het in pakken van haar kleding, haar vader brengt haar nu naar Den Haag. En vannacht gaat ze voor het eerst in haar eigen huisje slapen.....
Ze gaat het wel redden, want ook al denkt ze soms blond, ze is best verstandig.
