Dries wordt nog steeds vreselijk gemist, al is het alleen maar vanwege het feit dat we een blik met koekjes op tafel kunnen laten staan, zonder dat het deksel met beleid verwijderd wordt en dat alle koekjes genuttigd worden.
Inmiddels heeft Norbert onze diereninboedel met zijn aanwezigheid verrijkt. Norbert is een kleine kanninchen teckel, net als onze Guus. Erg lief en aanhankelijk en ondernemend.
Tijdens mijn vakantie zat ik wat lekker oude tijdschriften te lezen, daar kwam ik een artikel tegen over postcrossing. Dat leek me wel wat. Want behalve reclamepost en rekeningen ligt er weinig leuks op de deurmat.
Het principe is eigenlijk: Stuur een kaartje, krijg een kaartje.
Je schrijft je in op de site www.postcrossing.com. Daar maak je een profiel aan en dan mag je op de knop SEND drukken. Je koopt vijf leuke ansichtkaarten, de juiste postzegels en je schrijft vijf leuke verhaaltjes. En die kaarten stuur je dan naar de adressen, die je hebt opgekegen. Willekeurige adressen over de hele wereld. En dan is het wachten, want de ontvanger moet aangeven dat je kaartje ontvangen is. Als dat gebeurd is, krijg je een mailtje: HURRAY! Good news, one of your postcards was received. En dan mag je weer op SEND drukken.
Omdat ergens op deze aardbol nog iemand op SEND heeft gedrukt, is er ook een kaartje naar jou onderweg. Dan kom je thuis en ligt er een gezellig kaartje op de deurmat. Zomaar tussen de stomme post!
Inmiddels ben ik ook lid geworden van een facebookgroep, allemaal gelijkgestemden, die allemaal leuk kaartjes verzenden en ontvangen. We laten aan elkaar zien wat we hebben ontvangen en ook wat we gaan versturen. En we hebben een hoop lol onder elkaar. Gezellig!
Ik heb een nieuwe hobby, ik heb nieuwe mensen leren kennen en ik waardeer de kunst van het kaarten schrijven weer!
Want we kunnen elkaar wel leuk fotootjes sturen via internet. En elkaar via facebook of twitter uitnodigen voor van alles en nog wat, schijnt wel eens mis te gaan. Heb je ineens duizenden mensen op je Sweet Sixteen. Zoveel chips en breezers heb je natuurlijk nooit in huis gehaald....
Over twee maanden wordt Judith 16. Misschien geeft ze een feestje, misschien ook niet. Eén ding weet ik zeker. Er komen handgeschreven uitnodigingen via de post. Met een RSVP erop, en polsbandjes. Genummerd!!!!
