Bijzonder

                                                    
Gister ben ik met vriendin Monique op stap geweest. Op zomertour naar Amsterdam. Het was druk in de trein, allemaal mensen op renschoentjes en in sporttenuetjes. Die gingen allemaal meedoen aan de "van Dam tot Dam loop".
En wij tweetjes, gezellig aan de boemel. De meisjes naar de grote stad. En we wilden zoveel zien en doen, naar een museum, de hele Kalverstraat af en nog veel meer!

Eerst de Bijenkorf, ben je toch altijd even bezig! Om een uur of vier was het tijd voor een kopje thee. Wij naar de Roode Leeuw. Leuk mensen kijken en commentaar geven. En er is veel te zien....
Opeens gaat de deur open en stapte er twee mensen binnen. "Die komen iedere week een bitterballetje eten", zei Monique. Het personeel begroette ze met een handdruk en ze werden naar het tafeltje naast ons gebracht. De oudere heer zei, terwijl hij zijn jas uitdeed en zijn kruk neerzette, dat hij de week ervoor een kleine hersenbloeding gehad had. Monique hielp hem in zijn stoel, terwijl de dame ook ging zitten. Een charmante dame van een ongeveer 65 jaar. Zijn dochter dachten wij. De heer begon ons te vertellen wat er gebeurd was en meldde dat hij 49 jaar oud was. Daar moest hij zelf erg om lachen. Hij bleek 94 jaar oud te zijn en kwam al jaren iedere zondagmiddag met zijn vrouw naar De Roode Leeuw. Het was dus niet zijn dochter, ze was ook 80 jaar oud!!!
Het was een bijzonder stel mensen, alletwee veel meegemaakt, drie kinderen die alledrie heel goed terecht waren gekomen. Een van de dochters was geen studiebol, haar rapporten leken op een weense wals en af en toe was er een 7. Naar die 7 werd gekeken. Want was het niet beter om gezond en gelukkig te zijn??
Mevrouw was op latere leeftijd gaan leren, MAVO, HAVO. Ze heeft gewerkt tot haar 73ste. Nu schildert ze, schrijft gedichten, hij zorgt voor het ontbijt, kijkt voetbal en samen genieten ze van hun nageslacht, van het leven en elkaar.
Wij hebben gelachen, want waar mevrouw de rustige was van de twee, was meneer de grappenmaker en de gangmaker. We hebben gehoord hoe ze elkaar 61 jaar geleden hebben leren kennen, hoe hun huwelijk tot stand kwam. We hebben heel subtiel geleerd over liefde, accepteren, respecteren en houden van. Over hoe belangrijk het is om humor te hebben en dingen met humor te bekijken.
Het was leuk, gezellig en ontroerend.
Om zes uur hebben we afscheid van ze genomen, met een handdruk en een kus en van meneer nog een aai over onze wang.
Wij hebben die middag een gouden randje om onze dag gekregen, zomaar voor niets....